ഒരു കവിയും ഒരു ടൈലറും (പേര്‌ അംറ്‌) ചങ്ങാതിമാരായിരുന്നു. രണ്ടുപേരും അവരവരുടെ മേഖലയില്‍ വിദഗ്ദരും. കവി ഒരു കുപ്പായം തയ്ക്കാന്‍ വേണ്ടി ടൈലറെ സമീപിച്ചു. എന്നിട്ടു പറഞ്ഞതിങ്ങനെ: അകവും പുറവുമില്ലാത്ത ഒരു കുപ്പായം തയ്‌ച്ചുതരണം. തിരിച്ചും മറിച്ചും ഇടാന്‍ പറ്റണമെന്നര്‍ത്ഥം.
ഒരു നിബന്ധനയോടെ ടൈലര്‍ അതേറ്റെടുത്തു. നിബന്ധന ഇതായിരുന്നു: തന്നെക്കുറിച്ച് ഒരു കവിത രചിക്കണം. പക്ഷേ, അതിന്റെ ഉള്ളടക്കം പ്രശംസയാണോ നിന്ദയാണോ എന്നു മനസ്സിലാക്കാന്‍ കഴിയരുത്.
അകവും പുറവും ഒരു പോലിരിക്കുന്ന കുപ്പായവും പ്രശംസയാണോ നിന്ദയാണോ എന്ന് തിരിച്ചറിയാന്‍ കഴിയാത്ത കവിതയും.
രണ്ടു പേരും അവരവരുടെ വാഗ്ദാനങ്ങള്‍ പാലിച്ചു. ആ കവി രചിച്ചതാണിത്: ഖാത്വ ലീ അംറുന്‍ ഖമീസ്വന്‍ ലൈത ഐനയ്‌ഹി സവാഉ. = അംറ്‌ എനിക്കൊരു കുപ്പായം തയ്‌ച്ചു തന്നു. അവന്റെ രണ്ടു കണ്ണും ഒരു പോലെ ആയാല്‍ നന്നായിരുന്നു.
ആ ടൈലറൊരു ഒറ്റക്കണ്ണന്‍ ആയിരുന്നു.
No comments:
Post a Comment