ഒരിക്കല് മുല്ലാ നസ്റുദ്ദീന് തന്റെ ഗേള് ഫ്രന്ഡിനോട് സംസാരിക്കുകയായിരുന്നു. അയാള് അവരെ വര്ണ്ണിച്ചുകൊണ്ടേയിരുന്നു: നിന്റെ കണ്ണൂകള് .. ഒഹ്! ഇത്പോലുള്ള കണ്ണൂകള് വേറെ ഞാന് കണ്ടിട്ടില്ല. അവ ഈ ലോകത്തിന്റെ ഭാഗമല്ല; അങ്ങ് ആകാശത്ത് നിന്ന് വന്നവയാണ്. നിന്റെ മുഖം... അതിന്റെയൊരു ശോഭ! ഞാന് എന്ത് പറയാനാ.... പൂര്ണ്ണ ചന്ദ്രന്റെ ശോഭയാണതിന്ന്. നിന്റെ സാന്നിധ്യം സൃഷ്ടിക്കുന്ന ഒരാനന്ദം അത് വര്ണ്ണിക്കാന് ഞാന് അശക്തനാണ്.....
അവര് ഇടക്ക് കയറി ചോദിച്ചു: നസ്റുദ്ദീന്, താങ്കളെന്നെ കല്യാണം കഴിക്കുമോ?
മുല്ല: ദയവ് ചെയ്ത് നീ വിഷയം മാറ്റല്ലേ.
No comments:
Post a Comment